(ไอ้)คุณผู้กองที่รัก บทที่ 16 NC20+





บทที่ 16











คนตัวเล็กได้แต่ยู่ปากงอนๆแต่ก็ยอมรับจุมพิตที่ชายหนุ่มบดเคล้ามาให้อยู่ดี ลิ้นชุ่มลากไล้เข้าไปในโพรงปากอ่อนนุ่มซึมซับความหอมหวานที่นำพาให้หัวใจเต้นแรง ฝ่ามือเร้าร้อนลูบไล้เคล้นหนักไปทั่วสรรพางค์ร่างกายสั่นสะท้าน



ก่อนที่ชายหนุ่มจะละจูบออกมาแล้วค่อยๆปลดเปลื้องอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายที่ลู่หานสวมอยู่ช้าๆ กระดุมเม็ดแรกถูกสะกิดให้หลุดออกไป ตามด้วยเม็ดที่สอง ไหล่นวลโผล่พ้นคอเสื้อออกมาทำให้อินเตอร์โพลหนุ่มแทบอดใจไม่ไหว ลิ้นสากแลบเลียชิมชมผิวเนื้อหอมหวานแผ่วเบา



แขนเรียวยกคล้องคอชายหนุ่มทันที ก่อนหงายใบหน้าหลับตาพริ้มแล้วครางออกมาอย่างรัญจวนใจ ลำคอเล็กแห้งพากไปหมด รู้สึกสยิวในกายเหลือเกินยามลิ้นชื้นลากลงมาจนเกือบถึงยอดอกแสนหวาน ผู้กองช่างไร้ความปราณีต่อลู่หานเสียจริง



คนสวยชันเข้าขึ้นแล้วขยับกายเข้าหาร่างกายให้โตขยับเสียดสีส่วนอ่อนไหวด้วยความต้องการทั้งหมดของจิตใจ ไฟสวาทกำลังโหมรุนแรงภายในพายุแห่งอารมณ์ เสียงครางของคนทั้งสองผะแผ่วอยู่ภายในห้องกว้าง แม้เครื่องปรับอากาศจะถูกเปิดเอาไว้เย็นเยือกเพียงใด แต่ก็ไม่สามารถลดอุณหภูมิความร้อนเร่าในกายคนทั้งคู่ได้เลย



ลู่หานปรือตามองผู้กองช้าๆ เมื่อชายหนุ่มละกายออกมาแล้วจัดการกับกางเกงของตัวเอง คนสวยรีบย้ายมือเล็กไปแตะห้าม ก่อนจะดันร่างกายกำยำลงนอนราบแล้วยกตัวเองขึ้นคร่อมแทน นิ้วเรียวแกะกระดุมกางเกงของชายหนุ่มออกอย่างรวดเร็วก่อนจะรูดเอาซิปโลหะลง ดวงตาคู่งดงามฉ่ำน้ำเงยสบกับอินเตอร์โพลหนุ่มเล็กน้อยก่อนเอ่ย...

“ไหนว่าผลัดกันถอดไง” สิ้นคำ กางเกงยีนตัวหนาก็ถูกรูดลงจนสุดปลายเท้าแล้วเหวี่ยงไปที่ข้างเตียงอย่างไม่ใยดี ก่อนที่คนสวยจะย่างกายลงไปทาบทับบนเรื่องร่างแข็งแรงของชายหนุ่ม แล้วดูดกลืนยอดอกของเขาด้วยความกระหาย



อยู่กับผู้กองลู่หานสามารถเป็นตัวเองได้อย่างไม่ต้องอายสิ่งใด และวันนี้ลู่หานก็อยากทำให้ผู้กองมีความสุขที่สุด สมกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผู้กองทำมันมาเพื่อลู่หาน



ลิ้นเล็กไม่ค่อยประสาเลียวนยอดอกแกร่งของชายหนุ่ม ทำเอาคนตัวโตกว่าสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ด้วยตาคมหลับสนิทแทบอยากปลดปล่อยความระอุออกมาจากกลางกายให้รู้แล้วรู้รอด มือเรียวไม่อยู่นิ่งมันเคลื่อนไปสัมผัสมังกรผู้ดุดันภายใต้ชั้นในตัวบางอย่างหนักหน่วงล้ออารมณ์



“อื้อออ ที่รัก” ชายหนุ่มครางแผ่ว ก่อนจะรั้งเอาคนสวยมาจูบเพื่อห้ามความต้องการในจิตใจ เขาอยากให้ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนที่สวยงามน่าจดจำ มิใช่ร้อนแรงจนลืมทะนุถนอมซึ่งกันและกัน ลู่หานมีค่าต่อเขามากกว่านั้น



คนสวยละเลงลิ้นจูบตอบเสียงดังจ๊วบจ๊าบทั้งที่มือซุกซนยังไม่หยุดปลุกเร้าร่างกายด้านล่างของคนรัก แล้วยิ่งมือหนาไล้ลูบไปบนแผ่นหลังบอบบางยิ่งทำให้ลู่หานโหยหาและต้องการผู้กองมากขึ้นไปอีก คุณหนูตัวเล็กละจูบออกมา ก่อนจะก้มละซุกไซร้ซอกคอแกร่งของอินเตอร์โพลหนุ่ม



เจ้าหนูน้อยหวังกำราบราชสีห์ร้ายด้วยบทรักอันเร่าร้อน ฟันเล็กขบกัดและดูดกลืนผิวเนื้อแน่นๆสมชายช้าๆ ก่อนจะถูกพลิกให้นอนลงใต้ร่าง ผู้ควบคุมเกมส์รักในครั้งนี้จึงกลายเป็นพ่อราชสีห์ผู้น่าเกรงขามอีกครั้ง



ปลายจมูกโด่งเคลื่อนมาคลอเคลียที่แผ่นอกเล็กก่อนจะพลิกคนสวยให้นอนคว่ำลงแล้ว พรมจูบไปทั่วแผ่นหลัง ดูดดุนจนเกิดรอยสีกุหลายไปทั่ว ไม่เว้นแม้แต่สะโพกและบั้นท้ายกลมมน สร้างความเสียวสยิวให้กับลู่หานจนต้องครางออกมาแทบไม่เป็นภาษา



นายตำรวจหนุ่มพลิกคนตัวเล็กกลับมานอนหงายอีกครั้งแล้วก้มลงไปซุกซนกับหน้าท้องแบนราบ ลิ้นสากลากวนสะดือเล็กสร้างความกระสันยากให้ลู่หานจนต้องแอ่นแผ่นหลังเกร็งรับสัมผัสวาบหวามเหล่านั้น



“อ๊ะ อ่าส์” ความรู้สึกอัดอัดรัดแน่นลามเลียไปทั่วกาย ลู่หานบิดเอวน้อยๆ ยามลิ้นชำนาญลากต่ำกว่าสะดือลงไปเชื่องช้า ริมฝีปากร้อนคลอเคลียจูบย้ำๆ รัญจวนจนต้องหลับตากัดริมฝีปากแน่น มือเรียวสอดลงไปที่ใต้เส้นผมนุ่มของชายหนุ่มแล้วจิกเบาเพื่อระบายอารมณ์ซ่านไหว



ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวขาวโพลนไปหมดคล้ายลู่หานกำลังร่องลอยอยู่บนปุยเมฆสีขาวสะอาด กายแกร่งเคลื่อนขึ้นมากดจูบที่หน้าผากมนแผ่วแล้วแล้วลูบไล้ปาดเอาเหงื่อชื้นๆที่ขมับออกให้อย่างเอาใจใส่ ทั้งสองสบตากันนิ่งเนิ่นนานก่อนจะจูบที่ริมฝีปากให้กันอีกครั้ง



มือซุกซนไล้คลึงแผ่นอกบอบบาง ก่อนจะขยี้ยอดถันอ่อนไหวจนลู่หานสะดุ้งเฮือกแล้วครางอื้อออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ความสยิวซ่านแล่นปราดไปทั่ว คนสวยหอบหายใจถี่สะท้านอวัยวะในอกกำลังเคลื่อนไหวรุนแรงจนแทบจะระเบิด



“กินลู่หานกี่ครั้ง ผู้กองก็ไม่เบื่อ” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงพร่าชิดใบหู พลางขบมันเบาๆทำเอาคนสวยผวาเฮือก แขนเรียวโอบรัดร่างกายแข็งแรงที่เกือบจะเปลือยเปล่าแน่น



“งั้นก็กินเสียที” คนสวยเอ่ยตอบเสียงเบาไม่แพ้กัน ดวงตาคู่งดงามยั่วเย้าจนชายหนุ่มแทบทนไม่ไหว มือหนารูดเอาชั้นในของตัวเองออกไป แล้วเคลื่อนกายลงมาที่เรียวขาขาวเนียน ค่อยๆแยกมันออกจากกันแล้วแทรกกายลงไปเชื่องช้าเพื่อไม่ให้ลู่หานตกใจ



เซฮุนดึงมือลู่หานเอามาวางไว้บนหน้าท้องของตัวเอง เพื่อให้มือเรียวสวยมีที่ยึดเหนี่ยวก่อนจะค่อยๆสอดประสานความเป็นชายที่แสนใหญ่โตของตัวเองเข้าไป ลู่หานเบิกตาเล็กน้อยก่อนจะถดกายหนี ความเจ็บปวดร้อนรุ่มที่แล่นปราดเข้าสู่โสตประสาท



“ใจเย็นนะที่รัก ผู้กองจะทำให้เบาที่สุด ไม่ต้องกลัวนะ” เมื่อชายคนรักเอ่ยแบบนั้น ลู่หานจึงค่อยๆผ่อนคลายลง เล็บแหลมจิกที่เอวหนาแน่นเมื่อเซฮุนขยับเคลื่อนกายเข้ามาอีกครั้ง

“อึก เจ็บ” คนสวยกรีดร้องออกมาพร้อมกับหยาดน้ำตา ชายหนุ่มจึงหยุดไว้แค่นั้น ลู่หานไม่เคยผ่านสิ่งนี้มาก่อนไม่แปลกที่คนสวยจะทรมานกับครั้งแรก



“ถ้าลู่ไม่ไหว ผู้กองจะหยุด” ชายหนุ่มก้มกระซิบแล้วจูบปลอบขวัญ ลู่หานได้แต่ส่ายหน้าเร็วๆหลายครั้งแล้วเอื้อมแขนโอบรัดร่างกายแข็งแรงเอาไว้แน่น คล้ายอยากบอกเป็นนัยน์ว่าไม่ให้ชายหนุ่มหยุดมัน



“ลู่โอเค” ลู่หานกัดฟันแน่นเมื่อชายหนุ่มค่อยๆจัดการนำพาเอาความแข็งขืนเจ็บปวดเข้ามาอีกครั้ง ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็อดไม่ได้ที่ก้มลงดูดกลืนยอดถันสีหวานเพื่อสร้างความกระสันแก่ร่างบางให้ลืมความเจ็บปวดที่ส่วนล่างไปเสีย



ลู่หานครางผะผ่าวเมื่อถูกปลุกเร้าด้านบน เมื่อเห็นคนตัวเล็กหลับตาพริ้มคลายสีหน้าเจ็บปวดชายหนุ่มจึงค่อยๆเคลื่อนบทรักไปข้างหน้าช้าๆ และใจเย็นแม้ผนังด้านในของลู่หานจะตอดรัดความเป็นชายของเขาแน่นแค่ไหน เขาก็ต้องกัดฟันระงับความอยากจะปลดปล่อยนั่นเอาไว้



“อืมมมม” น้ำเสียงทุ้มนุ่มครางออกมาแผ่วเบาอย่างพอใจเมื่อเขาสามารถน้ำพาความเร่าร้อนเข้าไปได้จนสุดทาง ลู่หานสะดุ้งเฮือกเมื่อเขาค่อยๆขยับโยกกายช้าๆ



ความรู้สึกเหมือนลอยอยู่กลางทะเลแล้วถูกคลื่นลูกใหญ่สัดสาดเข้าสู้ฝั่ง วาบหวิวปะปนไปด้วยความทรมาน เลือดในกายของเขามันสูบฉีดรุนแรงเหลือเกินคล้ายกำลังจะระเบิดออกมา



มือหนาเคล้นคลึงสะโพกมนขณะที่เคลื่อนกายเข้าออกเชื่องช้า เมื่อเห็นลู่หานผ่อนคลายลงเขาก็เพิ่มความแรงและเร็วขึ้น

ลู่หานจึงค่อยๆขยับกายประสานกับคนด้านบนอย่างไม่ค่อยประสานักเมื่อรู้สึกชินกับสัมผัสและคลายความเจ็บปวดลงแล้ว ทำเอาอินเตอร์โพลหนุ่มครางฮึมฮัมด้วยความพอใจ



คนสวยกัดริมฝีปากตัวเองแน่น ก่อนปล่อยเสียงครางออกมาเมื่อถูกระแทกโดนจุดกระสัน หยาดน้ำตาของความสุขสมเอ่อคลอที่หางตาและร่วงหล่นลงมาเป็นทาง ทำเอาชายหนุ่มที่โยกกายอยู่ด้านบนถึงกับชะงัก



“ลู่ร้องไห้ทำไม” เขาถามเสียงพร่า ความรู้สึกผิดแล่นปราดไปทั่วจิตใจ มือหนารีบดึงคนรักขึ้นมากอดไว้แน่น เรือนร่างที่เคยขาวเนียนบัดนี้ขึ้นสีชมพูระเรื่ออย่างน่าสงสาร



“ลู่ อึก ลู่แค่มีความสุข” คนตัวเล็กครางตอบก่อนจะผละออกมามองใบหน้าหล่อเหลาแล้วกดจูบลงไปที่หน้าผากแกร่ง “ลู่รักผู้กอง ลู่แค่ดีใจที่เราเป็นของกันและกัน”

คำพูดนั้นเรียกรอยยิ้มจากเรียกปากหยักได้เป็นอย่างดี ชายหนุ่มดันคนรักให้นอนราบแล้วขยับกายแผ่วเบาอีกครั้ง ก่อนจะทวีความร้อนให้รุนแรงขึ้น เพลิงราคะค่อยโหมโอบล้อมร่างกายทั้งสองเพื่อรอการกระเบิดที่สุขสม



ลู่หานครางไม่หยุดเมื่อผู้กองกระแทกกายเข้ามารุนแรงและรัวเร็ว ความรู้สึกเสียวซ่านแล่นไปทั่วทั้งอณูร่างกาย แปลบปลาบจนต้องกระแทกกายสวนไปเพื่อระบายความหวิวหวามทั้งหมดให้ลดลง แต่ไม่เลยมันเหมือนกับพายุที่รุนแรงขึ้นเมื่อเจอสิ่งที่เข้ามาปะทะ มันดูดกลืนเอาจิตวิญญาณของลู่หานออกไปจนหมด



ร่างน้อยสั่นไปตามแรงสะท้านไหวของชายหนุ่ม ความรู้สึกยากจะอธิบายพล่านมาจนถึงจุดสูงสุด และไม่อาจกักเก็บมันเอาไว้ได้อีกต่อไป มือเรียวเคลื่อนไปจิกไหล่หนาแน่น และยิ่งทวีความอึดอัดขึ้นทุกครั้งที่ชายหนุ่มเบียดกายเข้ามาซ้ำๆ



“อื้อออ อ่าส์”



เมื่อกายทั้งสองร้อนเร่าเจียนจะระเบิด เซฮุนคว้าเอวคอดเอาไว้แน่นแล้วขยับกายหนักหน่วงรัวเร็ว เร่งจังหวะบทรักอันเร่าร้อนให้รุนแรงขึ้น ชายหนุ่มครางออกมาอย่างภูมิใจเมื่อเพลิงรักที่เขาเพียรโหมมากำลังจะปะทุ



เขามองเห็นสวยรุ้งหลากสีระยิบระยับพร้อมที่จะพาลู่หานจับจูงขึ้นไปสู่จุดสูงสุด และปลดเปลื้องพันธนาการทุกอย่างออกไปจากกาย ขยับสะโพกอีกเพียงไม่กี่ครั้งลาวาร้อนๆที่อัดแน่นก็พลันปะทุออกมา



ลู่หานเบิกตาเล็กน้อยก่อนจะกระตุกเกร็งแล้ววีดร้องอย่างสุขสม มือเรียวไขว้คว้าหาร่างกายแข็งแรงทันทีก่อนรั้งลงมากอดแน่น ซุกใบหน้าสวยที่ชื้นไปด้วยเหงื่อเขากับอกแกร่ง







เป็นNC ที่ค่อนข้าง....กาก 5555 มีต่อในเว็บอีกหน่อยนะคะ อย่าลืมกลับไปอ่านน้า

กลับไปอ่านในเว็บ >>  >จิ้ม<



ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดวงในรักมาเฟีย บทที่ 19 - NC - CHANBAEK

NC Hunter the series ChanBaek (Ep.12)

{CUT} Dangerous Couple 24